
Hið hroðalega umhverfisslys sem orðið hefur í Grenlæk í Landbroti skilur eftir viðbjóðslegt bragð í munni. Ekki fyrir það eitt og sér að þetta hafi gerst, heldur vegna þess að þetta hefur gerst ítrekað og af mannavöldum hvað eftir annað nú hin síðari ár, nú 2024, þar á undan 2021 og þar á undan 2016.
Grenlækur er frá fornu fari ein mesta sjóbirtingsveiðistöð landsins, fögur og frjósöm lindá sem sprettur upp í Eldhrauni. Ofarlega kvíslast hluti hennar til austur og er sú kvísl hinn því síður frægi Tungulækur.
Það er engin þörf á að þylja hér upp það sem komið hefur fram í öðrum fjölmiðlum. Engu við að bæta nema að lýsa furðu yfir því hvernig þetta fær að eiga sér stað. Grenlækur og Tungulækur eiga allt sitt undir því að Skaftá fái að renna út á hraunið. Vatnið sýgur niður og síast, sprettur svo upp sem fagurt bergvatn. En Vegagerðin er með stíflur efst í minni Skaftárdals og er vatninu veitt í Klausturkvísl og Ásakvísl. Þetta á að verja vegi og hefta sandburð út í hraunið. Aðeins litlu er leyft að fara út á hraunið og ekki passað betur upp á þetta en svo að áin þornaði á stórum kafla. Í fyrri skipti þornaði það seint að mikið var gengið út af fiski, en lífríkið skaddaðist engu að síður. Núna er þetta mikllu alvarlegra, fiskurinn að mestu enn í ánni. Allt þurrt og dautt ofan foss í Grenlæk, einhver sytringur þar fyrir neðan. Tungulækur flýtur með í þessum hamförum, en nýtur góðs af því að fossinn í Guðbrandsdal er ekki fiskgengur. Ofan hans er lítið rennsli, en neðan hans hefur haldist dálítið vatn og nýtur lífríkið góðs af því að áin er þar þröng með djópum hyljum. Fiskur á því þar athvarf og stutt er út í Skaftá.
Veiði hefur verið góð í Tungulæk og nú líður að því að veiði hefjist í svokölluðu Fitjaflóði, sem er neðsta svæði Grenlækjar. Þar er oft mokveiði fram undir miðjan mai eða svo og oft er það geldfiskurinn sem er þar heldur mikið til. Nú ríður eiginlega á að ganga ekki of nærri þeim fiski sem er í Fitjaflóðinu. Ástandið í læknum er krítískt eftir þessi ósköp.
Hver ber hér ábyrgð? Hafró segist hafa látið vita af því í hvað stefndi fyrir meira en mánuði, m.a. hafi verið gert viðvart í þeim ráðuneytum sem koma við sögu. En ekkert var gert. Eina ferðina enn. Skyldi hið opinbera ekki vera bótaskylt gagnvart landeigendum? Þurfa kannski norskir auðmenn að eignast lækinn til að pólitíkusar lyfti litla fingri? Hér er íslenskri náttúru sýnd viðíka óvirðing og í fjörðunum okkar á Vest-og Austfjörðum.